Gebbetjes 2. Merry X-Mas
Het is kerstavond. De laatste gasten vertrekken naar de nachtmis of huiswaarts: ‘Fijne dagen allemaal, morgen zijn we dicht, maar de ‘tweede’ zie je ons weer, hoor!’
Als de voordeur met een harde knal dichtslaat, heb ik iets om me op te verheugen: morgen bij familie, fijn privé. Nog even opruimen en dan zit het er op. Gedachteloos rondkijkend, hoor ik een zacht geklop op de voordeur.
‘Sorry, maar we sluiten wat vroeger dan anders’, hoor ik mezelf zeggen, in het gezicht kijkend van een man die ik onlangs het café heb uitgezet. Met een flinke slok op had hij toen een gast, een lieve vrouw, behoorlijk lelijk uitgescholden. De reden was dat het haar bij hun begroeting opviel dat zijn handen nogal klein waren, en ze had daar een opmerking over gemaakt zonder te beseffen wat het gevolg kon zijn, ze had het beslist niet kwaad bedoeld.
‘Mag ik binnenkomen?’ vroeg hij nu. ‘Zo kan ik de kerstnacht niet in, ik ben er helemaal kapot van en wil zo graag bij jullie terugkomen.’
Tsjonge, tsjonge, dacht ik, moet dat nu? Maar na over mijn hart te hebben gestreken, liet ik hem toch even binnen.
‘Nou, eventjes dan. De biertap is al schoon, maar je kunt nog wel iets anders van me krijgen. Voor mezelf schenk ik er dan ook eentje in, het werk is klaar. Nou, vertel eens, waarom werd jij eigenlijk zo boos?’
Toen kwam het hoge woord er uit: zijn leven lang had hij er onder geleden, zo onzeker was hij over de maat van zijn handen, en meer.
Ik luisterde aandachtig, het bleek echt een groot complex voor de man, hij werd behoorlijk emotioneel.
‘…Als je nou probeert er toch een beetje van te gaan houden…Kijk er eens anders tegenaan’, adviseerde ik, en trok een hele trukendoos voor hem open om de kerstdagen nog dragelijk voor hem te maken. Bloedserieus diende ik hem van advies: ‘Ik heb wel gehoord dat het niet om kwantiteit, maar om kwaliteit gaat en jij bent toch een behoorlijk intelligente man die ook nog mooie muziek kan spelen. Probeer anders te denken, een vrouw heeft ook een gevoelige snaar. Denk eens pianissimo, zoals je een melodie mooier maakt en speel eens legato. Geloof mij nou maar, als jij daar goed mee aan de slag gaat, kan je iedere vrouw om je vinger winden.
Even later werd hij opgehaald door een vriendin, met wie hij zo nu en dan scharrelde. Ze was boos: ‘Zit jij hier te zuipen, terwijl ik je overal aan het zoeken ben? Mijn kerst is helemaal naar de klote, zakkenwasser, wat kan jij nou eigenlijk wel'.
‘Ja, ja, rustig maar’, hoorde ik hem zeggen, ‘we gaan het vanaf nu anders doen, vertrouw me nou maar. Het komt allemaal goed.’
De goede ziel pakte zijn gitaar, speelde een zacht deuntje en raakte bijna in extase. De vrouw stond met open mond naar hem te kijken, had geen idee waar we het over hadden gehad. Ineens, uit het niets, begon ze te schreeuwen: ‘Weet je wat jij doen kan? Opzouten!’
Ze sloeg de voordeur zo hard achter zich dicht, dat het hele huis ervan trilde. Daarna betoonde de man spijt, hij zou later terugkomen om zijn excuses te maken aan de gast, de vrouw die hij eerder had uitgescholden.
‘En zij’, zei hij, knikkend naar de deur: ‘zij bekijkt het maar, ik begin opnieuw’. Mijn goedbedoelende advies zou hij hopelijk later uitvoeriger in praktijk brengen. Nu maar eerst op zoek naar een nieuw vriendinnetje, hij had het licht gezien: Merry X-mas!
* Uit Hartje Mokum, Riny Reiken
-Gebbetje 2. Merry X-mas
De namen in dit verhaal zijn aangepast om privacy te waarborgen.