r

frl10. De pioniers en de roze roos

 

Na de oorlog lieten mijn ouders hun geboortegrond Drenthe achter zich en vestigden zich in de Wieringermeer. Daar was een deel van de dijk bij het Robbenoordbos doorgestoken door de Duitse bezetter. Het was een laatste aanval op 17 april 1945 waardoor de polder kompleet onder water stond. In de wederopbouwtijd werd de Wieringermeer met man en macht weer opgebouwd door vele gedreven pioniers uit het hele land. Daardoor werd ik al op jonge leeftijd omringd door mensen uit vele Nederlandse provincies. Zo vond op school een belangrijke gebeurtenis plaats, toen twee meisjes uit een Fries gezin bij mijn zus en mij in de klas kwamen.

Onder de indruk van het mooie gebreide jurkje van Rennie, het jongste meisje, vroeg ik haar: 'Wil je vandaag met me spelen?' Het werd een avontuurlijke middag; wat begon met pril kinderspel leidde tot een innige vriendschap. We kwamen vaak bij elkaar thuis en tijdens uitstapjes van onze ouders mochten we vaak samen mee.

Als het eten goed heeft gesmaakt, maakt Rennie nog altijd de Drentse grap: 'ik ben zo vol als een pottie met pier'n' (zo vol als een potje pieren), of gebruikt de spreuken 'kop d'r veur' (wat eigenlijk zegt: de schouders eronder) of 'doat wa'j zegnt, dan leeg iej nich' (doe wat je zegt, dat lieg je niet) die ze ooit bij ons thuis opving. Net zoals mijn oortjes ook altijd op steeltjes stonden bij haar familie thuis, zó mooi klonk daar de Friese taal. Het waren vaak mooie, leerzame spreuken zoals:

'it is mei sizze net te dwaan' (het is met zeggen nog niet gedaan) 'as it net kin sa't moat, dan moat it mar sa't kin' (als het niet kan zoals het moet, dat moet het maar zoals het kan) 'foar de wyn is eltsenien in hurdrider' (voor de wind is iedereen een hardrijder) en 'elke wolk hat in sulveren rântsje' (elke wolk heeft een zilveren randje). Door mijn vriendinnetje leerde ik de betekenis van deze Friese zinnen en het grappige woordje 'earmtakke' (ellebogen) dat ons samen nog goed van pas zou komen. Wij worstelen ons overal doorheen, geven elkaar de ruimte en het inzicht.

Een bekende uitspraak van Rennie 'neus in de lucht'  heeft mij altijd weer inspiratie gegeven om door te gaan en 'doelen bereik je alleen als je er zelf in gelooft', dank. Van kinds af aan ondervinden we dat liefde echt bestaat.

Vriendschap is de enige roos zonder doornen.

 

De roze roos

 

De roze roos is oprecht en onvoorwaardelijk,

frl
Schilderij van Sandra van Beek 

puur en grenzeloos.

In het elkaar begrijpen en met elkaar delen,

de roze roos brengt plezier,

schenkt nieuwe kracht en energie,

en laat het licht schijnen.

Het is de enige roos zonder doornen,

onvoorwaardelijk en echt.

De roze roos is genieten en samenzijn,

laat daarom vele rozen groeien.

De roze roos geeft veiligheid,

staat symbool voor liefde,

viert geboorte en blijdschap.

De bloem staat voor trouw,

zoet en zacht,

waakzaam en teder,

net als jij,

Daarom schenk ik mijn nieuwe rozen-likorette

aan jou.

 

2Deze likorette draag ik op aan mijn jeugdvriendin Rennie Bonnema,

( geboren op 10 mei 1958, overleden 26 aug. 2019  )                                                    "Tijdloos is onze inspiratie"

 

10. Uit: Hartje Mokum, Riny Reiken.

* Geschiedenis/ Rozen - likorette gaat over Liefde en is opgedragen aan mijn  jeugdvriendin Rennie Bonnema.

 

De namen in dit verhaal zijn authentiek.