Vrijheid in Mokum
Een fietser trekt zijn schaduw mee
langs ordelijk geplante bomen
recht als lucifers.
Hoog klinkt vanuit waaiende
gulzig ademende kruinen,
het mysterieus gekweel van
gevleugelde snuiters
die hun melodie zingen
als ode aan het leven.
Een zonnestraal in ochtendgloren
beschijnt gesluierd schemerlicht.
Heldere klanken dalen neer
en raken hart en ziel.
Haren wapperend in gouden glans
het tere zonlicht streelt de huid.
Een bonzend hart slaat in cadans
op het ritme van het leven.
Fier kijkt een gozer naar de wolken
In verwondering
over de voorbijgaande tijd.
* Uit Hartje Mokum, Gedicht van Riny Reiken,
foto: met dank aan Rene Louman
Gedichten A. Vrijheid in Mokum,
geschreven op 25 februari 2020