Gebbetjes   1. Vol Vertrouwen

 

Hoe onvoorspelbaar kan het leven zijn…

In 1983 opende ik in het hart van Mokum een oude snoepbakkerswinkel. Vijf jaar later toverde ik die zaak om tot een prachtig proeflokaal. Uit die bewogen, belevenisvolle tijd, kreeg ik de inspiratie verhalen te schrijven. Bij ieder verhaal past nu een mooi, romantische drankje, waarmee de herinnering voortleeft.      

Maar destijds, toen ik het proeflokaal begon, zat er wel een stevig addertje onder het gras, voor ik echt kon gaan genieten van mijn eigen zaakje…

 

Het contract met de bakker bleek namelijk ongeldig en de huurbaas stuurde me een dwangbevel het pand onmiddellijk te verlaten. Ik was, met financiering en al, ‘op mijn bek gegaan’, op z’n Amsterdams gezegd. Hoe ik er ook op aandrong mijn goede bedoelingen duidelijk te maken, het lukte niet.

En dus ging ik ten slotte wanhopig naar de directeur van het monumentale pand, dat ik had gehuurd. Van hem kreeg ik uiteindelijk alle medewerking: het dwangbevel werd in een echt contract omgezet (dat pas is ontbonden aan het begin van 2019).

De statige directeur van dit monument en van andere stadsmonumenten, kwam sindsdien vaak een doosje bonbons bij mij kopen; hij was blij met de oplossing van de kwestie te zijn gekomen. En bij al mijn nieuwe plannen kreeg ik steeds zijn medewerking.

Bij de opening van het proeflokaal vierden wij een feestje. Het eerste flesje zou worden uitgereikt als dank aan deze directeur, mijnheer Raue. Hij zat aan de bar, waar hij met open mond behoorlijk geschrokken zat rond te kijken; hier had hij helemaal niet op gerekend. En na mijn speech sloeg de goede man tot mijn grote schrik met een gracieus gebaar het cadeau af, en zei tegen de onthutste menigte dat hij ab -so- luut niet in de verleiding wilde komen. Later hoorde ik de ware toedracht: de directeur, hij is helaas overleden, had bij het verlenen van zijn toestemming gedacht aan een proeverij van rijk gevulde tafels en heerlijke bonbons! En niet gerekend op een horecabedrijf met drank en alcohol. Niettemin feliciteerde hij ons beduusd en toch hartelijk, en zei met een schalkse knipoog:

'Chocolaatjes in een flesje moeten wel heerlijk smaken…

Dit is dan wel een ander concept geworden dan gedacht, maar toch schenk ik u mijn vertrouwen.’

Aan het begin van mijn nieuwe bedrijf Hartje Mokum, wil ik dit ‘gebbetje’, Amsterdams grapje, graag met u delen.

Daarmee kreeg de geschiedenis een nieuwe wending.

Dit voorval en de vele belevenissen uit een bewogen horecabestaan, hebben geleid tot Hartje Mokum likorettes.

 

*Uit Hartje Mokum, Riny Reiken

- Gebbetje 1.  Vol Vertrouwen.

foto; Riny serveert Jan Koops

jan

- ga naar Geschiedenis:

Jubileumboek boek 1 / zie foto van de heer Raue

De namen in dit verhaal zijn authentiek.