h

frl07. Met de Russen zingen

Al ben ik geboren, deels getogen en woon in Amsterdam, toch kende ik de Olofspoort alleen als ‘een’ cafeetje in de rosse buurt. Tot mijn geliefde Erik Pels me er in het najaar van 2010 de fijnste likeuren liet proeven met zoete titels als 'Hoe langer hoe liever'. Hoewel hij niet geboren, maar wel getogen Amsterdammer is en in Amstelveen woont, kun je de Olofspoort gerust zijn stamcafé noemen, waar hij op vreugde en verdriet kan drinken met Riny. Hij introduceerde haar als de zangeres die onder meer zangles had gehad van de beroemde concertzangeres Aafje Heynis, wijzend op Heynis’ portretfoto bij de bar, vlakbij de piano.

De (zang)muziek heeft onze relatie versterkt. Geloof het of niet, in het jaar dat ik Erik en de Olofspoort leerde kennen, dook ook ineens een Russisch musicus voor mijn deur op. Het bleek dat deze Andrej Aleksejev Boretsky - een Kozak uit Volgograd, voormalig Stalingrad en woonachtig in St. Petersburg - een studie maakte van mijn voorvader, de vergeten negentiende-eeuwse componist Nikolai Zaremba. Terwijl het nieuws nog nauwelijks tot ons, de familie, was doorgedrongen, plakte Andrei een meterslange stamboom-kaart op mijn huiskamermuur met dubbelzijdig tape (die er niet meer van af te branden was) en wees aan waar Zaremba’s afstammelingen gebleven waren. En, waar het Zaremba’s directe nazaten betrof, in Nederland.

sHoe dat allemaal zo is gekomen is te ingewikkeld voor een jubileumboek. Het belangrijkste feit voor de Olofspoort was dat de Rus Andrej kon zingen, en niet zo’n beetje ook. En zo kon het zomaar gebeuren dat hij met Riny in januari 2011 na een Zaremba-pianoconcert in het Conservatorium van Amsterdam, Tsjaikovski’s versie van Goethe’s gedicht Nur wer die Sehnsucht kennt ten beste gaf. Natuurlijk onder het genot van likeuren, met de instructie dat ze in slokjes gedronken moest worden en niet als wodka in één keer achterover geslagen.

Vanaf dat moment kende Andrei de Sehnsucht, het verlangen, terug te keren naar Amsterdam. Opnieuw zong hij in de Olofspoort in februari 2013, inmiddels als koordirigent van het St. Petersburg Serenades koor. Daar zette hij het voltallige koor aan tot het zingen van Russische (volks)liederen. Het koor wist niet meer van ophouden. Bedwelmd door Oudhollandse likeur vervolgde zij hun tocht naar de Dam. Zij zongen bij het monument, zij zongen in tram 4 en als het goed is zingen zij nog steeds, dankzij de geweldig gezellige ontvangst in het mooiste muziekcafeetje van Amsterdam! https://www.youtube.com/watch?v=rVfDWT-358Q

 

07. Uit: Hartje Mokum, Riny Reiken

* Geschiedenis drankje / Hooghe Noot -Sinaasappel likorette gaat over Zingen met Lied & Klassiek.

De namen in dit verhaal zijn authentiek

Deze bijdrage is ingezonden door Sandra van Beek.

Sandra is journaliste, vertaalster en filmresearcher.

Zij schreef: de Geschiedenis van het Dagboek,

over het leven van Otto Frank, de vader van Anne. 

Ook schreef zij  'Vallen', beide absolute aanraders. 

 www.sandravanbeek.nl 

----------------------------------------------------------------------

 

DANKBRIEF

Beste mensen, veel dank aan u,  trouwe bezoekers, 

        -Boeren, Burgers en Buitenlui- 

Het is tijd voor een Afzakkertje,een speciale Likorette / zie Producten. 

Lees mijn afscheidsverhaal op deze website bij verhalen nr. 14.

Een afscheid is een nieuw begin

U bent allemaal van harte welkom bij  Hartje Mokum.

 

Dank aan het Olofspoorter team voor alle oud- medewerkers.

Dank aan de vele gasten uit de hele wereld, binnen- en buitenland.

Dank aan medewerkers van de Vereniging Hendrick de Keijser.

Dank aan alle Leveranciers: Schermer Wijnkopers, het Anker, Fa. Zuidam, Golden Arch, 

Dank aan de Heineken Brouwerij en de Tapservice.

Dank aan de Krantenbezorgers en Buurtbewoners, Leger des Heils & Zusters Augustinessen.

Dank aan de Amsterdamse Politie, en de Vuilnis- ophaaldienst van de Gemeente Amsterdam 

 

* Muzikanten, Zangers, Dichters, Schrijvers en Vrijwilligers:

Dank jullie wel allemaal voor de vele prachtige en ontroerende bijdragen

 

Dank aan Lied & Klassiek pianisten en organisten, Jan Jaap Kassies, Edgar van Boven, Fonsa ten Velde, Erik Visser, Ewout van der Hoog, Reynout van der Poel , Joris van Loon, Jerry Mc.Lauglin, Rodolfo Ravissant, Henk Verhoef.

 

Dank aan Lied & Klassiek zangers en zangeressen, John Osborn & Lynette Tapia, Chrysant ten Zijthoff, Hans Al, Kees Terlouw, Frans Post, Marcel Mulder, Wil Tyfres, Ana V Martins, Hanny Schindler, Suzan van der Heijden, Joan Lumeij, Ralph Mc Donald & Wei Keong, Kevin Doss & Arie Venema, Adrie Santegoets & Greeth de Bruijn en vele anderen.

 

Dank aan Dichters, Thom de Lagh en Okke Zeeman, 

Dank aan Schrijfster en Vertaalster, film researcher Sandra van Beek.

Dank aan Schrijfster en onderzoeks-journaliste Marianne Visser - van Klaarwater.

Dank aan translator & cultural Journalist, Ana V. Martins

 

Dank aan In the Mood- , Maarten Krijnen en de jongens van de band.

Dank aan Jazz-O-Matic-Four , Hans de Bruijn, Ad Houtepen, Tom Stuip en Peter Ivan.

 

Dank aan fans en partners: Marie Anne Roozen, Phily Ivan, Frank Dam, en vele anderen.

Dank aan fans en gasten van de sing-along en  luisteraars van lied & klassiek

Dank aan 10 strings Shuffle - Dzouana Bakker en Jaap Cohen,

 

WE'LL MEET AGAIN

DANK 

THANXXX

Riny Reiken.

 

Singing with the Russians

Although I am born, partly raised and live in Amsterdam, I knew the Olofspoort just as 'some’ café in the red-light district. Until the fall of 2010, when my lover Erik Pels let me taste the finest liqueurs there, with sweet titles, like 'The longer the better'. Although he is not born, yet raised in Amsterdam and lives in Amstelveen, you can safely call the Olofspoort his favorite cafe, where he can drink in joy and sorrow with Riny. He introduced her as the singer who, among other things, had singing lessons from the famous concert singer Aafje Heynis, while pointing at Heynis’ portrait close to the bar.

Music, singing songs, has strengthened our relationship. Believe it or not, in the year that I met Erik and the Olofspoort, a Russian musician suddenly appeared on my doorstep. It turned out that he, Andrei Alexeyev Boretsky - a Cossack from Volgograd, formerly Stalingrad, and living in St. Petersburg – made a study of my ancestor, the forgotten nineteenth-century composer Nikolai Zaremba. While this news still hardly dawned on us, the family, Andrei stuck a meter-long pedigree card on the wall of my living room with double-sized tape (that not even could be burned off) and indicated where Zaremba's descendants had remained, with Zaremba’s direct descendants in the Netherlands.

How it all came about is too complicated for an anniversary book. The most important fact for the Olofspoort was that Andrej was able to sing, to say the least. So it happened that he and Riny in January 2011, after a Zaremba piano concerto at the Conservatory of Amsterdam, sang Tchaikovsky's version of Goethe's poem Nur wer die Sehnsucht kennt. While enjoying liqueurs of course, with the instruction that it should be drunk in sips, and not tossed down like vodka in one go.

From that moment on, Andrei knew the Sehnsucht, the desire to return to Amsterdam. He once again sang in the Olofspoort on February 2013. In the meantime, he had become a choir conductor of St. Petersburg Serenade's choir and encouraged his entire choir to sing Russian (folk) songs. The choir never stopped. Intoxicated by old-Dutch liqueur, they continued their journey to Dam square. They sang on the spot of the Dam Monument, they sang in tram 4 and still sing, thanks to the wonderful friendly reception in the most beautiful music cafe in Amsterdam! https://www.youtube.com/watch?v=rVfDWT-358Q