8. De visboer, de orgelman, en de majoor van het Leger des Heils
In mijn proeflokaal, indertijd ‘een café op stand’ genoemd door buurtbewoners, werd in geen geval geanimeerd. Ook handeltjes in zaken waren strikt verboden.
Op de zaterdagen kwamen gasten meestal iets eerder in het café, nadat ze paling hadden gekocht van de voorraad van Bruin, de visboer. Zuur, augurken en Amsterdamse uitjes kocht men in de ‘oude tijd’ nog aan de kar op de hoek van de straat. 
Eens per week kwam Bruin in het café langs; haring en zuur werd door gasten meteen verorberd aan de bar. De glazen hield ik gelijk apart; bij maar een beetje vet aanslag slaat de bierkraag dood.
En ik maakte nog de orgelman mee; bij het horen van de draaiorgel muziek kreeg ik steevast een kikker in mijn keel. Ik keek er wekelijks naar uit en als ik vanuit de verte het orgel aan hoorde komen, deed dat me echt iets. Na een dansje op straat met een vijfje in de hand, spoorde ik de vrolijke gasten demonstratief aan om ook iets in het orgelbakkie te stoppen. Als kinderen zo blij zwaaiden wij de orgelman vervolgens weer uit. Ik noemde dit een ‘gouden ringetje’ moment.
Trouw kwam in Hartje Mokum het Leger des Heils koor optreden, en beslist als er iemand ziek was in de buurt. De heilssoldaten zagen er altijd blij uit, ze stoorden zich nooit aan regen of wind. Als ze op hun blinkende instrumenten stonden te spelen aan de overkant op de stoep, zag ik vaak tranen rollen over de wangen van stoere binken. Dan liep ik snel naar het monumentale deurtje van mijn proeflokaal om het helemaal open te zetten. Binnen werd het muisstil. Men toonde respect, dat ging vanzelf. Bijna niemand haalde het in zijn hoofd erdoorheen te praten.
Ik was blij te mogen zingen in de Goodwillburgh, het opvanghuis voor dak- en thuislozen, dat was opgericht door majoor Bosshardt van het Leger des Heils. De Majoor had mij hiervoor gevraagd. Trots zong ik psalmen en kerstliederen met Ewout van der Hoog aan de piano.
Bijzondere, dierbare momenten, evenals het moment dat de Majoor me belde en vroeg: ‘Mag het bij jou, de presentatie van mijn boek Met Hart & Ziel?’ Ik was perplex, dat ze hier mijn proeflokaal voor uitkoos. Die dag heb ik vele heilsofficieren- en soldaten ontmoet. Nooit eerder heb ik zoveel kopjes koffie en thee geschonken!
Sindsdien organiseerde ik rond kerst een samenzang in mijn proeflokaal 'In de Olofspoort'. Iedereen was welkom en zong uit volle borst mee: Amsterdammers, mensen uit het hele land, alleenstaanden uit de buurt, eenzamen en ongelovigen zochten warmte bij elkaar, zong luidkeels ‘Stille nacht, heilige nacht’ mee. Dit was een buitengewone gebeurtenis op zo’n locatie in die tijd. 
* Uit Hartje Mokum, Riny Reiken
- Gebbetje 8. De visboer, de orgelman en de majoor.
foto links boven: Bruintje de palingboer, mijn mama Jantje
foto rechts midden: de orgelmannen
foto rechtsonder: Majoor Bosshardt
Ga naar Geschiedenis:
Jubileumboek 7 - foto Bruin de palingboer
Jubileumboek 6 - foto de Orgelman
Jubileumboek 2 en 21 - foto majoor Bosshardt
Jubileumboek 10 en 21 - foto pianist Ewout, echtpaar van der Hoog
De namen in dit verhaal zijn authentiek.